De Eumo Mutatie bij Kanaries: Een Verdieping in Kenmerken en Erfelijkheid

Ontstaan en Naamgeving

Rond 1982 verscheen een opmerkelijke mutatie bij kanaries die aanvankelijk bekend stond als de “van Haaff mutant.” Deze mutatie veroorzaakte veranderingen in de melanineproductie en uitdrukking, wat resulteerde in opvallende kleurveranderingen en patronen bij de vogels(Pheao Melanine beletter). Gedurende deze periode werden experimenten uitgevoerd om de eigenschappen van deze mutatie te begrijpen en te categoriseren. In 1991 besloten diverse comités om deze mutatie officieel de naam “Eumo” te geven, afgeleid van “Eumelanine.”

Kenmerken van de Eumo Mutatie

De Eumo mutatie manifesteert zich door een iets verminderde aanmaak van zwarte eumelanine (in de Zwart- en Agaatreeks) en bruine eumelanine (in de Bruin en Isabellichter reeks). Bovendien ontbreekt zichtbare phaeomelanine volledig. Hierdoor wordt de grondkleur, zijnde geel, rood of wit, opvallender. De karakteristieke bestreping van de vogels blijft behouden, zij het iets smaller dan bij de klassieke bestreping. De ogen van de Eumo kanaries vertonen een dieprode kleur in het geval van de zwarte en bruine reeksen, terwijl ze rood zijn bij de agaten en isabelen

Erfelijkheid en Uitdrukking

De Eumo mutatie komt voor in de Zwart-, Agaat-, Bruin Isabelreeks. Kanaries met deze mutatie kunnen verschijnen met een witte, gele, of rode grondkleur, al dan niet met de aanwezigheid van de ivoor factor, de intensieve of schimmel factor, en de mozaïek factor. De Eumo mutatie beïnvloedt de eumelanine en phaeomelanine productie, waardoor de uiteindelijke kleurvariaties ontstaan. De kleur van de vogels kan variëren van zwartgrijs tot lichtbeige, afhankelijk van de aanwezigheid van andere genetische factoren zoals schimmel en intensiteit. De blauwfactor speelt ook een belangrijke rol bij het uiterlijk van de vogels.

De Eumo mutatie erft onafhankelijk en recessief ten opzichte van de wildvorm. Deze erft gelijkaardig aan de satinetfactor, maar er zijn duidelijke verschillen in de expressie van de kleuren en patronen. De rug en flanken van de zwarte en agaat Eumo kanaries vertonen bestreping, waarbij de kleur van de vleugel- en staartveren zwartgrijs is voor de zwarte reeks en grijsbeige voor de agaat reeks. De bruine reeks toont donkerbeige vleugel- en staartveren. Hoewel de isabel Eumo vogels een lichtbeige tint hebben, wordt deze variëteit vaak niet aanvaard in tentoonstellingen.

Samenvatting

De Eumo mutatie bij kanaries heeft geleid tot opvallende veranderingen in kleur en patroon, vooral binnen de Zwart-, Agaat-, en Bruinreeksen. De verminderde aanmaak van eumelanine en het ontbreken van phaeomelanine resulteren in een opvallendere grondkleur en een herkenbare bestreping. Deze mutatie erft recessief en onafhankelijk van andere genetische factoren en heeft een duidelijke invloed op de expressie van kleur en patroon.