In de wereld van kleurkanaries heeft de topaas factor een bijzondere plaats veroverd. Zijn naam, ontleend aan de edelsteen topaas.
Oorsprong en Evolutie
De topaas factor vond zijn oorsprong in Frankrijk en ontstond uit de Zwartrood phaeo lijn.
De Topaasmutatie: Een Verandering in Melanine-Expressie
De topaasmutatie, die vooraltot zijn recht komt in de zwart- en agaatreeksen van kanaries, staat bekend om de opvallende veranderingen die het teweegbrengt in de melaninepigmentatie.
Een kenmerkend aspect van deze mutatie is de verplaatsing van de aanwezige zwarte eumelanine rondom de schacht.
Deze reductie/verplaasing resulteert in een karakteristiek patroon van pigmentatie waarbij de eumelanine geconcentreerd is rond de schacht van de veren.
Het centrale gedeelte van de veren vertoont een donkere, centraal gelegen eumelanine, omringd door een heldere omzoming, wat bijdraagt aan het visuele aantrekkingsvermogen van de vogel.
Een ander onderscheidend kenmerk van kanaries met de topaasmutatie is de kleurloze schacht van de veren, wat vooral duidelijk zichtbaar is in de staart en de vleugelpennen.
De afwezigheid van kleur in de schacht draagt bij aan de algehele esthetiek van de vogel en speelt een cruciale rol bij het beoordelen van de aanwezigheid van de topaasmutatie.
Wanneer deze kenmerken niet duidelijk zichtbaar zijn, worden vogels bestraft met puntenaftrek voor het melaninegehalte.
Kenmerken en Varianten van de Topaasmutatie
De topaasmutatie kan in verschillende grondkleuren, zoals wit, geel en rood worden gekweekt. Deze verscheidenheid aan grondkleuren resulteert in een uitgebreid scala aan visueel prachtige verschijningen.
Kanaries met een gele of rode grondkleur kunnen gecombineerd worden met de ivoor- en/of mozaïekfactor, wat resulteert in complexe en fascinerende kleurpatronen.
Komt de mutatie voor bij een witte grondkleur, die kan bestaan uit de dominantwitte of recessieve factor.
Binnen de topaasmutatie zijn alle vier de hoofdkleuren mogelijk: zwart, bruin,agaat en isabel topaas.
Schimmelvogels moeten een heldere en egale grondkleur vertonen, vergezeld van een gelijkmatige schimmelverdeling. De bestreping op deze vogels kan iets breder zijn dan bij schimmelvogels zonder topaasmutatie.
Intensieve vogels vertonen daarentegen een diepere en helderdere grondkleur zonder schimmelverdeling. Voor mozaiëkvogels geldt het specifieke mozaiëkpatroon zoals beschreven bij de mozaïek factor .
De Intrigerende Genetica van de Topaasmutatie
De topaasfactor wordt recessief overgeërfd en bevindt zich op hetzelfde allel als de phaeomutatie. Dit betekent dat beide mutaties op dezelfde locatie in het genoom worden aangetroffen. Deze genetische interactie leidt echter niet tot de creatie van unieke kleurpatronen en pigmentatie-effecten, maar eerder tot een ongewenste intermediaire vorm, waarbij de expressie van beide mutaties samensmelt.