Mogno Factor bij Kanaries

In Brazilië hebben kanariekwekers gedurende meer dan 15 jaar gewerkt aan het fokken van bruine opaal kanaries met als doel het kweken van een variant met een verhoogde melanineproductie. Dit langdurige proces heeft geleid tot de ontwikkeling van wat bekend staat als de “Mogno” kanarie. De term “Mogno” verwijst naar een inheemse boom genaamd Swietenia macrophylla, die wordt gekenmerkt door zijn donkere bladeren en grote kastanjekleurige vruchten.

Deze inspanningen werden belicht tijdens een congres van deskundigen uit tien A-landen in Palaiseau, Frankrijk. Tijdens dit congres werden de Mogno kanaries getoond en werd het proces van hun ontwikkeling besproken. Luiz Beraldi, voorzitter van de Fédération Ornithologique de France (FOB), legde uit hoe deze kleurslag tot stand is gekomen.

Gedurende ongeveer vijftien jaar werden bruine opaal kanaries gekruist op basis van de mate van eumelanine (streping) die ze vertoonden. Deze gerichte kruisingen hebben geleid tot vogels die jaar na jaar donkerder werden en verder afweken van de standaard voor bruine opaal kanaries die in Europa wordt gebruikt. Het is belangrijk op te merken dat deze evolutie geen plotselinge mutatie was, maar eerder een geleidelijk proces van intensieve selectie.

De Mogno kanarie wordt gekenmerkt door veranderingen in zowel zwart als bruin eumelanine, evenals een afname van het bruine phaeomelanine. De belangrijkste kenmerken van de Mogno kleurslag zijn als volgt:

  1. Verandering in Melanine Concentratie: De Mogno kanarie vertoont een omkering van de concentratie van zwart en bruin eumelanine, waarbij de concentratie hoger is in de schachten van de veren. Dit resulteert in een donkerdere onderkant van de schacht in vergelijking met de bovenkant.
  2. Zwart Mogno: Deze variant van de Mogno factor zorgt voor een afname van het phaeomelanine en een omkering van het zwart eumelanine. De zwarte melanine heeft geen invloed op de melanisatie van de snavel, poten en nagels, die nog steeds zeer donker moeten zijn. Hierdoor ontstaat een loodkleurige tekening.
  3. Bruin Mogno: Bij de Bruin Mogno variant zorgt de factor voor een omkering van het bruin eumelanine, wat resulteert in een donkere onderkant van zowel de staart- als vleugelpennen. De vogels krijgen een bruin-grijze tint, soms zelfs met een zwartachtige nuance. Dit wordt veroorzaakt door het omkeren van het bruine eumelanine.

Vogels met lichtbruine eumelanine worden niet geaccepteerd om verwarring met andere kleurslagen te voorkomen. De grondkleur van de vogels wordt bruingrijs, en de slag- en staartpennen hebben dezelfde kleur als de rugbestreping. De bek, poten en nagels vertonen een bruinachtige kleur.

Al met al vertegenwoordigt de Mogno kleurslag een langdurige inspanning van gerichte selectie en fokken om een kanarie te creëren met specifieke melaninepatronen en kleurvariaties. De erkenning van deze kleurslag tijdens internationale evenementen getuigt van de succesvolle ontwikkeling en unieke kenmerken van de Mogno kanarie.