De Grijsvleugel mutatie is een opmerkelijke genetische eigenschap . Deze mutatie resulteert in een opvallende verandering in het verenkleed, waarbij de kleuring van de vleugels en staart verandert en parelgrijze halvemaantjes met licht, korrelig donkergrijs aan de toppen van de veren verschijnen.

Kenmerken van de Grijsvleugel mutatie: De Grijsvleugel mutatie wordt gekenmerkt door een “super verdunning” van de middenpartij van de veren, waarbij de eumelanine (een pigment dat verantwoordelijk is voor de zwarte en grijze kleuring van de veren) naar de toppen van de veer wordt verdrongen.

Hierdoor ontstaan opblekingen in de vleugels en de staart.

De kleur van de opblekingen in de vleugels en staart is parelgrijs, met aan de toppen een licht, korrelig donkergrijs. Deze parelgrijze halvemaantjes zijn kenmerkend voor de Grijsvleugel mutatie en geven de vogel een unieke uitstraling.

Kleurslagen en variaties van Grijsvleugel: De Grijsvleugel mutatie komt voor in verschillende kleurslagen bij vogels. Elke kleurslag kan ook variaties hebben, waardoor er een breed scala aan kleuren en patronen ontstaat. Hier zijn enkele van de belangrijkste kleurslagen en variaties:

Zwart grijsvleugels in rood mogen geen rode lipochroomkleur laten zien in de pennen dus niet opkleuren in het nest.

  1. Grijsvleugel Geel Intensief: Gele veren met een sterk gereduceerde eumelanine en parelgrijze halvemaantjes in de vleugels en staart. Poten, nagels en snavel zijn éénkleurig en zo donker mogelijk.
  2. Grijsvleugel Geel Schimmel: Dezelfde kenmerken als Grijsvleugel Geel Intensief, maar met een lichtere bestreping, waardoor de veren een geschimmelde uitstraling hebben.
  3. Grijsvleugel Geel Mozaïek: De Grijsvleugel mutatie in combinatie met het mozaïekpatroon, waarbij verschillende kleurveren in het verenkleed voorkomen.
  4. Grijsvleugel Geelivoor Intensief: De Grijsvleugel kleurmutatie gecombineerd met het geelivoor patroon, waarbij de veren geel en ivoorkleurig zijn met parelgrijze halvemaantjes in de vleugels en staart.
  5. Grijsvleugel Geelivoor Schimmel: Dezelfde eigenschappen als Grijsvleugel Geelivoor Intensief, maar met een geschimmeld uiterlijk.
  6. Grijsvleugel Geelivoor Mozaïek: De Grijsvleugel mutatie gecombineerd met het geelivoor patroon en het mozaïekpatroon.
  7. Grijsvleugel Wit Dominant: Grijsvleugel met het wit dominant patroon, waardoor de veren wit zijn met parelgrijze halvemaantjes in de vleugels en staart.
  8. Grijsvleugel Wit: Dezelfde eigenschappen als Grijsvleugel Wit Dominant, maar zonder het dominante wit patroon.
  9. Grijsvleugel Rood Intensief: Rode veren met parelgrijze halvemaantjes in de vleugels en staart door de Grijsvleugel mutatie.
  10. Grijsvleugel Rood Schimmel: Dezelfde eigenschappen als Grijsvleugel Rood Intensief, maar met een geschimmeld uiterlijk.
  11. Grijsvleugel Rood Mozaïek: De Grijsvleugel mutatie gecombineerd met het mozaïekpatroon met rode veren.
  12. Grijsvleugel Roodivoor Intensief: De Grijsvleugel mutatie gecombineerd met het intensieve rode en ivoor patroon.
  13. Grijsvleugel Roodivoor Schimmel: Dezelfde eigenschappen als Grijsvleugel Roodivoor Intensief, maar met een geschimmeld uiterlijk.
  14. Grijsvleugel Roodivoor Mozaïek: De Grijsvleugel mutatie gecombineerd met het rode, ivoor en mozaïekpatroon.

Bijzonderheden bij de beoordeling: Bij het keuren van Grijsvleugelvogels wordt vooral gelet op het melaninegehalte in de veren, met als doel de kwaliteit van de kleurmutatie te beoordelen. De beoordeling wordt doorgaans uitgedrukt in punten, waarbij vogels worden gewaardeerd op basis van hun kleur en tekening. Vogels met minder melanine en een beter uitgebalanceerde opbleking krijgen doorgaans meer punten.

De standaardpunten voor beoordeling zijn als volgt:

  • Excellent: Vogels hebben een gereduceerde eumelanine met duidelijke parelgrijze halvemaantjes over de gehele mantel. Vleugel- en staartpennen hebben een iets donkerdere grijze tint dan het rugpatroon. Er mag geen zichtbare phaeomelanine (rode lipochroomkleur) aanwezig zijn. Snavel, poten en nagels moeten éénkleurig en zo donker mogelijk zijn.
  • Goed: Vogels hebben een vergelijkbare bestreping als het excellente type, maar van een licht antracietgrijze tint. Sporen van phaeomelanine kunnen aanwezig zijn. De toppen van de vleugel- en staartpennen kunnen iets vaag zijn. Snavel, poten en nagels moeten éénkleurig en zo donker mogelijk zijn.
  • Voldoende: Vogels vertonen duidelijke sporen van een donkergrijze bestreping, waardoor het typische patroon mogelijk vervaagt. Een waas van phaeomelanine kan aanwezig zijn. De toppen van de vleugel- en staartpennen zijn vaag. Snavel, poten en nagels kunnen minder zwart zijn.
  • Onvoldoende: Vogels vertonen een intermediair type met Zwartpastel of onvoldoende uiting van de parelgrijze tekening. De grijszwarte toppen aan de vleugel- en staartpennen zijn onvoldoende. Snavel, poten en nagels kunnen te licht zijn.

Behoud en fokken van Grijsvleugelvogels: Het behoud en fokken van Grijsvleugelvogels is een cruciale taak om deze prachtige kleurmutatie te behouden en verbeteren. Fokkers moeten zorgvuldig selecteren om de gewenste kenmerken te behouden en ongewenste eigenschappen te elimineren.

Conclusie: De Grijsvleugel mutatie is een intrigerende en esthetisch aantrekkelijke kleurmutatie bij kanaries, die veel waardering krijgt van vogelkwekers en -liefhebbers. Het unieke verenkleed, met de parelgrijze halvemaantjes en het subtiele korrelige donkergrijs aan de toppen van de veren, maken deze vogels tot opvallende verschijningen. Het behoud van deze genetische eigenschap vereist echter zorgvuldige fokpraktijken en een goed begrip van genetica om de kwaliteit van de kleurmutatie te waarborgen. Met de juiste zorg en toewijding kunnen Grijsvleugelvogels een waardevolle aanvulling zijn op elke vogelliefhebbersgemeenschap en bijdragen aan het behoud van dit unieke genetische kenmerk in de vogelwereld.