De wereld van vogelkwekers en liefhebbers is gevuld met fascinerende verhalen over het ontstaan en de evolutie van verschillende mutaties binnen verschillende vogelsoorten. Een opmerkelijk voorbeeld hiervan is de Jaspis mutatie bij kanaries. Deze mutatie, ook bekend als de Amethist mutatie in Italië, heeft een interessante geschiedenis die teruggaat tot het experimenteren met genetica en het doelgericht overdragen van eigenschappen tussen verschillende vogelsoorten. Het verhaal van de Jaspis mutatie is een reis van toewijding, doorzettingsvermogen en wetenschappelijke nieuwsgierigheid, dat uiteindelijk heeft geleid tot het ontstaan van een unieke kleurvariëteit binnen de kanariewereld.

De Aanloop: Erfelijkheid en Kruisingen

Het verhaal van de Jaspis mutatie begint met het verlangen om eigenschappen van de pastel-factor, die oorspronkelijk bekend werd bij de elssijs, over te dragen naar kanaries. Hoewel directe kruisingen tussen elssijs en kanaries onvruchtbaar waren, werd er gezocht naar een overdrager binnen de Zuid-Amerikaanse sijzengroep. Dit resulteerde in pogingen om de pastel-factor van de Magelaansijs over te brengen naar kanaries via gerichte hybridekweek. Dit proces van overdracht vond zowel plaats in Spanje als in Italië, wat resulteerde in de namen “Jaspis” en “Amethist” voor de mutatie, respectievelijk.

Het Begin van de Creatie

De eerste concrete stappen richting de Jaspis mutatie werden gezet in de late jaren ’90, met als doel de pastel-factor van de Magelaansijs over te brengen naar kanaries. Dit gebeurde via een reeks van generaties waarbij de eigenschap geleidelijk werd overgedragen. Bij hybridekweek is het belangrijk op te merken dat de resulterende jongen in de beginfasen nog geen volwaardige kanaries zijn en pas na meerdere generaties de gewenste eigenschappen tonen.

  1. Paring van F1-jongen (eerste generatie nakomelingen uit hybriden) aan kanaries leidde tot F2-jongen met gemiddeld 75% kanarie-eigenschappen.
  2. Paring van F2-jongen aan kanaries leidde tot F3-jongen met gemiddeld 87,5% kanarie-eigenschappen.
  3. Dit patroon herhaalde zich tot F5, waarbij jongen gemiddeld 96,875% kanariebloed vertoonden.
  4. Uiteindelijk, na ongeveer 20 generaties, naderde men de 100% kanariebloed.

De Doorbraak: Jaspis wordt Gecreëerd

De doorbraak in de creatie van de Jaspis mutatie vond plaats in de vroege jaren 2000. De heer José A. Abellan slaagde erin om een F3 zwartgroene man te kweken die gereduceerd was en zich genetisch gedroeg als een kanarie. Deze vogel was vruchtbaar en gaf de gewenste eigenschappen door aan zijn nakomelingen. Deze doorbraak vormde het begin van wat we nu kennen als de Jaspis mutatie.

Strijd om Erkenning en Standaardisatie

De weg naar erkenning van de Jaspis mutatie als een officiële kleurslag bij vogelshows was niet eenvoudig. In 2004 begon de mutatie aandacht te trekken op internationale shows, maar velen zagen gelijkenissen met bestaande mutaties zoals pastel en grijsvleugel. Het duurde tot 2014 voordat de mutatie officieel erkend werd. Gedurende deze periode werden er kweekrichtlijnen opgesteld en werd de standaard voor de Jaspis mutatie vastgesteld.

Kenmerken van de Jaspis Mutatie

De Jaspis mutatie heeft opvallende kenmerken die het onderscheiden van andere mutaties binnen de kanariewereld:

  • Kleurverdunning: De Jaspis mutatie leidt tot een verdunde kleur van de veren, vooral bij de zwarte en bruine melanine.
  • Pigmentreductie: De eumelanine wordt sterk verminderd in de vleugel- en staartpennen, waardoor patronen ontstaan die lijken op schubben.
  • Snavel en Poten: De reductie van eumelanine is zo sterk dat zelfs de snavel en poten bleker worden.
  • Geslachtsgebonden Vererving: De enkelfactorige Jaspis vererft geslachtsgebonden, terwijl de dubbelfactorige variant niet.
  • Variëteiten: Er zijn verschillende kleurvariaties binnen de Jaspis mutatie, zoals zwart jaspis rood mozaïek, bruin jaspis geel mozaïek en andere combinaties.

Conclusie

Het verhaal van de Jaspis mutatie is een opmerkelijk voorbeeld van toegewijde kweekinspanningen en wetenschappelijke nieuwsgierigheid binnen de vogelkwekersgemeenschap. Door het gerichte overdragen van eigenschappen van de Magelaansijs naar kanaries, werd een unieke kleurslag gecreëerd die opvalt door zijn kleurverdunning en pigmentreductie. Hoewel de weg naar erkenning en standaardisatie uitdagend was, heeft de inspanning geleid tot een nieuwe en opmerkelijke toevoeging aan de wereld van de kleurkanaries. De Jaspis mutatie staat symbool voor het voortdurende streven naar innovatie en verbetering binnen de wereld van vogelkwekers en liefhebbers.