LEVENSRITME volgens de leer van RIEDIGER.

Het blijkt dat de meesten deze theorie niet kennen of verkeerd begrijpen.
Toch zijn er kwekers, die volgens deze leer kweken. 

Het is echter algemeen bekend dat in de kringen van kanariekwekers voor en tegenstanders zijn.

Vooral veel tegenstand wordt ondervonden door een onvoldoende inzicht in de biologie in het algemeen met als gevolg dat de wetten van Mendel en de bioritmische theorie van Riediger door elkaar worden gehaald.
Om te beginnen het verschil tussen “Mendel” en “Riediger”.

Mendel behandelt uitsluitend de vererving van het individu en zijn nakomelingen.

De Mendeltheorie heeft dus betrekking op factoren, die kleur, zang, karakter etc. bepalen.
Riediger behandelt uitsluitend het levensritme van het individu.

Individu moet ook zeer ruim genomen worden, dus niet enkel en alleen vogels, maar ook de overige dieren en zelfs de mens.
Het levensritme wordt nauw bepaald door de “hypofyse” die hormonen afscheidt, de hypofyse is een  kleine klier, die achter de kleine hersenen ligt.

Bij de mens is de “hypofyse” al zeer klein, zodat men begrijpen kan dat ze bij onze vogels wel uitzonderlijk klein is; niet meer dan een kleine speldenknop.

Toch worden zeer belangrijke levensverrichtingen van het individu van daaruit geregeld.
Ze bepaalt o.a. broedrijpheid, broedsheid, voercapaciteit, eierenproductie, bij de zoogdieren de zorgproductie, etc. Ook het levensritme wordt hier bepaald door de afscheiding van hormonen.

Wat zijn nu levensritmen?

Om dit te kunnen begrijpen dient vooropgesteld dat elk dier en mens twee van deze levensritmen bezit (ook wel bioritmen genoemd) n.l. een mannelijke en een vrouwelijke.
Van groot belang is het te weten dat activiteit, gesteldheid en conditie samengaat met deze levensritmen. Het belangrijkste is wel dat ook de vruchtbaarheid onder invloed van deze bioritmen staat en het gevolg is dat alle kwekers van dieren van de aanwezigheid van deze levensritmen gebruik kunnen maken.

Immers wanneer de levensritmen bekend zijn, is het mogelijk om tot een goede bevruchting te komen. Bovendien kan er dan zelfs naar meer mannen of meer poppen gekweekt worden.

Maar al te vaak wordt verkondigd, dat de slechte bevruchting van de eieren te wijten is aan het koude weer, verkeerde voeding, c.q. huisvesting, etc. Dit is echter niet geheel juist.

Wanneer de vogels op correcte wijze gehuisvest en gevoerd worden zodat ze het in de winter aan niets ontbreekt, zullen ze met een goede conditie prima prestaties leveren tijdens de kweekperiode.
Bij goed gevoerde en gezonde vogels, die slechte broedsels geven met veel onbevruchte eieren hebben hun levensritmen een negatieve invloed doen gelden.

Hoe lopen deze ritmen?

Zoals hierboven aangehaald heeft elke vogel een mannelijke en een vrouwelijke ritme, die elk een eigen loop hebben. Het mannelijke ritme duurt 23 dagen en het vrouwelijke ritme 28 dagen.

De vraag die nu voor de hand ligt is:” wanneer beginnen deze ritmen met hun stroming?”.

De wetenschap geeft hierop een duidelijk antwoord, n.l. direct na de geboorte.
Bij de vogels dus zodra het jong uit het ei komt.

Een eerste vereiste om de theorie van Riediger toe te passen is dus het nauwkeurig vastleggen van de geboortedatum. Direct na de geboorte van de jonge vogel nemen de stromingen een aanvang.

Deze stromingen nemen in hevigheid toe en af, waarbij eens in de 23 of 28 dagen zowel een hoogte – als een dieptepunt wordt bereikt.
Hieronder een schema van de mannelijke en vrouwelijke ritmen, die dus voor man en pop gelijk zijn.

Bij het mannelijke ritme is het hoogtepunt op de vijfde dag bereikt en het dieptepunt op de zestiende dag. Bij het vrouwelijke ritme is dit respectievelijk op de zevende en eenentwintigste dag.


——————————- TOEPASSING:

Voorbeeld 1: Een kweekpaar is in de broedkooi gezet en op het moment van de paring voor het eerste broedsel is de man 511 dagen oud en de pop 397 dagen.

Nu gaan we eerst het mannelijke ritme van de man uitrekenen, Hiertoe delen we 511 door 23 (het aantal dagen van het mannelijke ritme).

Dat gaat 22 keer, rest 5; wat wil zeggen dat de vogel in de vijfde dag zit van het nieuwe 23ste ritme. Kijken we nu op het schema hierboven dan zien we dat het mannelijke ritme van de man de top juist heeft bereikt.

Nu het vrouwelijke ritme van de man (elke vogels heeft twee ritmen zoals u weet). Voor de berekening van het vrouwelijke ritme delen we het aantal 511 door 28 (het aantal dagen van het vrouwelijke ritme). Dat gaat 18 keer, rest 7. Het vrouwelijke ritme van de man heeft dus eveneens de top bereikt.

Beide ritmen zijn bij de man in hun climax, de man verkeert dus in de beste conditie. De pop is op het moment van de paring 397 dagen oud. Dat zijn 17 mannelijke ritmen, rest 6 (dus nog in hoogtepunt) en de 14 vrouwelijke ritmen, rest 5 (gaat dus naar de top toe).

Ook de pop verkeert in beide ritmen in de beste conditie.

Gevolg: een krachtige bevruchting, in directe nateelt zowel mannen als poppen.

Voorbeeld 2: Op het moment van de paring is de man 316 dagen oud en de pop 454 dagen.

Man: mannelijke ritme 13, rest 17. vrouwelijke ritme 11, rest 8.
Pop: mannelijke ritme 19, rest 17. vrouwelijke ritme 16, rest 6.

Conclusie: Bij beide dieren ligt het mannelijke ritme in het dieptepunt en het vrouwelijke ritme in de top. Het gevolg van de paring zal in de directe nateelt uitsluitend poppen zijn.

De “rest” dagen geven dus de stand van het ritme aan.

Beide voorbeelden geven aan hoe u de ritmen kunt berekenen.

Onthoudt daarbij de volgende regels:

Noteer vanaf heden in uw kweekadministratie bij het ringen vooral de geboortedatum van elk jong.
Is het mannelijke ritme sterker dan het vrouwelijke ritme dan verkrijgt men onder de jonge nateelt meer mannen dan poppen. Is het vrouwelijke ritme sterker dan verkrijgt men meer jonge poppen.

Zijn beiden even sterk dan krijgt men een gelijk aantal jonge mannen en poppen.
Zijn echter alle vier deze ritmen in het dieptepunt dan krijgt men helaas onbevruchte eieren.

Zijn de ritmen in het hoogtepunt dan verkrijgt men absoluut een krachtige bevruchting er steeds vanuit gaande dat de kweekvogels die worden ingezet gezond zijn.

Tel de dagen vanaf de geboortedatum, dus vanaf het uitkomen van het ei.
Wanneer de datum van de voorgenomen paring nadelig blijkt te zijn i.v.m. de bioritmen stel het dan uit of vervroeg het een paar dagen als dat beter doet uitkomen.

Voor de bevruchting moeten we er rekening mee houden dat niet bij iedere vogelsoort de man de pop direct bevliegt wanneer hij bij deze wordt toegelaten, zoals bij de meeste kanaries.

Bij parkieten moeten we bijv. rekenen op 14 dagen tussen het moment waarop de stellen bij elkaar worden geplaatst en het moment waarop de paring zal plaats vinden.

Mogelijk zullen sommige kwekers hierbij hun bedenkingen hebben door aan te geven dat Mendel zegt dat de man twee X chromosomen heeft en de pop een X en een Y chromosoom en dat het eerder toeval zal zijn wanneer X en Y of X en X bij elkaar komen. Niets is echter minder waar, de Mendeltheorie bepaalt niet het geslacht der nakomelingen, dit doet de hypofyse (regulering van een groot aantal hormonen) in samenwerking met het levensritme.

Geraadpleegde literatuur : ” Een nieuwe wetenschap staat ons ten dienste” Auteur : S.J. Houtenbos.
Tekst aangereikt door collega’s Bart Ooyen (NL) en Jan van Overvelt (B)